صفوی
اسماعیل بن شیخ حیدر بن شیخ جنید ملقب به ابوالمظفر بهادرخان حسینی معروف به شاه اسماعیل(زاده ۱۷ ژوئیه ۱۴۸۷ – درگذشته ۲۳ مه ۱۵۲۴) پایهگذار سلسله پادشاهی صفوی میباشد. حکم رانی شاه اسماعیل به دو دلیل نقطه عطفی در تاریخ ایران است. دلیل نخست این است که پس از تازش اعراب به ایران، به مدت ۸ و نیم قرن هیچ خاندان ایرانی بر ایران به صورت مستقل حکم رانی نداشت، بلکه ایران توسط خلفای عرب، سلاطین ترک، خانهای مغول اداره میشد؛ اگر چه در این مدت آل بویه (حک ۳۳۴–۴۴۷ قمری/ ۹۴۵–۱۰۵۵ م) حکم رانی میکردهاند، اما آنها بر بخشی از ایران چیره بودهاند. دلیل دوم، اعلام رسمی مذهب شیعه دوازده امامی بود شاه اسماعیل شاعری پرکار بود که با تخلص خطایی شعر میسرود وی پس از عمادالدین نسیمی، ادبیات آذربایجانی را گسترش داد. علاوه بر ترکی آذربایجانی به زبان فارسینیز شعر میسرود که تنها چند نمونه از اشعار پارسی وی به جا ماندهاست.